შეკრულობას და პირობითობას და ისტორიულ აუთენტურობას შორის სხვაობაა. ტიპი რაღაცას რო ქმნის ფიქციურს გპირდება გარკვეულ პირობითობას, ამ პირობითობას თუ იცავს და მართალია მის მიმართ ავტორს შენს მიმართ არაფერი მიუქარია დაპირების მხრივ.
უკვე შენზეა ეს პირობითობა და შესრულების ხარისხი მოგწონს თუ არა.
ასასინის ისტორია არ არღვევს პირობითობას თავისსავე შემოტანილს. თავიდანვე გაწერილი აქ სიუჟეტი ადრეული ცივილიზაციის და მის ნარჩენებზე მოქიშპე თავისუფლებისთვის მებრძოლი ასასინების და ტირანი ტემპლარების. უძველესი დროიდან მოსდევს ეს დაპირისპირება და ფორმას იძენს. ამიტომ მთელ პლანეტას და ყველა სფეროს არიან მოდებული ტემპლარები და ასასინები. (ნუ მათი წინამორბედი ორგანიზაციები). ყ*ე კონცეპტია რომელიც ვაბშე არ მისწორდება და ჩვეულებრივი ისტორიული თამაში რო იყოს მაგ ყველაფრის გარეშე ბევრად გამისწორდებოდა, მაგრამ არის რაც არის და საკუთარ თავთან პირობითობას არ არღვევს.
არც ასასინი პერსონაჟია ამოვარდნილი ნორდიკული სეტინგიდან. ღმერთებიც ყავთ trickster, გმირებიც და კულტურულადაც აფასებენ Trickster მასტებს, რაც იდეალურად ერგება ასასინის ფორმატს.
ანუ აი მილიონი რამეა რაზეც შემიძლია დავ*ჯვა და დამ*ვია კიდეც AC-სთვისაც ზოგადად და ოდისეისთვისაც რომელიც საბოლოო ჯამში გამისწორდა სათამაშოდ.
>>> გაუმართავი გეიმდიზაინი, to do list მიდგომა, თავისუფლების არ მოცემა, სისტემური "შტამპური" მიდგომა და რავი კიდე. მარა იმენა ისეთ რამეზე კამათობთ ეხა რისი ლოგიკაც ობიექტური ვაბშე არ მესმის. აჯვ*ვთ იმენა ისეთ რამეს რაც პირიქით საინტერესო კონცეპციას რასაც მიაგნეს მითოლოგიის ამბავში და ბევრად უფრო უხდება საერთო სიუჟეტს ვიდრე პირველი ნაწილების სეტინგი.
პახოდუ უნჩარტედის ამბები მახსენდება და მაგარი სასაცილოა ეხა ეს თემა.