GameOver.Ge

The Heroes დავიწყე და ძაან საინტერესო სიტუაცია დამხვდა. იგივე სამყაროა ზუსტად 8 9 წლის მერე. ბაიაზი ისევ გამოჩნდა (მთავარი მაგი) და ბევრი მეორეხარისხოვანი პერსონაჟები წამოიწიენ. ეხა სუ იმის ინტრიგაშივარ ძველ პერსონაჟებზე გაკვრით მაინც როდის იქნება ლაპარაკი. ერთი ლოგინზე თქვეს რო ზუსტად არ ვიცით გადარჩა თუ მოკვდაო და ეგრევე წამოიღო ემოციებმა :)) ზოგადად ემჩნევა რო საინტერესო იქნება რომანი, მარა მარტო ძველი პერსონაჟების ბედის გაგების გამო ვნახავდი სუ რო არაფრად არ ვარგოდეს :) იმედია სხვებზეც მომცემს ავტორი ინფოს.

The Heroes [Joe Abercrombie]
დღეს დავამთავრე. ძაან გამეწელა და პრინციპში ვიცი რატომაც...

ავტორი აშკარად დაიხვეწა წერაში. ბევრად მხატვრული და დეტალურიაქ გადმოცემა. ძაან ზუსტად გაგრძნობინებს ბევრ მომენტს, პერსონაჟს და გარემოებას. არი უამრავი ახალი პერსონაჟი. ზოგი საინტერესო, ზოგიც ნაკლებად. და არი ომი.

69 ვე თავი წიგნის არი ომი. რამაც რეალურად დამღალა და არ დამღლიდა, რომ არა ერთი რამ. მთელი ამხელა რომანი, ამდენი მოვლენით და ბატალიით თითქოს ერთ ადგილას დგას. არ გივრცობს სამყაროს, არ შეაქ მასში ახალი დეტალები, არ გიღრმავებს მას... ასევე გამქრალია ყველანაირი მაგია და მისტიკა, რაც პირველი კანონის სამივე წიგნს თავის უნიკალურ შარმს აძლევდა.

ცოტა მიტყდება ამის დაწერა, მარა ყველაფერი ერთი დიდი ფილერივით აღიქმება. ფილერივით რომელიც რეალურად კრგად არი დაწერილი. მოგწონს პერსონაჟები, დიალოგები, სიტუაციები, მაგრამ ეს ყველაფერი თითქოს არაფერს არ ემსახურება. ხდება უბრალოდ იმიტომ, რომ ავტორმა გამოავლინოს წერის ნიჭი... (?) მე ეხა ეს რომც არ წამეკითხა, დაახლოებით იგივე ვიცოდი აბერკრომბის ამ კონკრეტულ სამყაროზე, რაც ამის წაკითხვამდე. ან აი ოდნავ მეტი, რაც ამხელა ტექსტის გავლად ნამდვილად არ მიღირდა.

თუ თვითონ ავტორის ხელწერით არ კაიფობთ, დიდი აზრს ვერ ვხედავ ამის ნახვაში. ამას რაიმე სხვა, უფრო კონსისტენციურის წაკითხვა ჯობია ჩემი აზრით.

პ.ს. გოსტ საინტერესოა შენ რას ფიქრობ წიგნზე. ვიცი რო წაკითხული გაქ.

მე არ მომწონს ჰეროუზი. როგორც თქვი ფილერივით არის, ჩემთვის შეიძლება ეგ სხვა მომენტმა მოიტანა. მომენტები რომ აქვს, რომ იწყებს მოყოლას ერთ პერსონაჟზე, მერე მეორეთი აგრძელებს, მესამეს ურთავს, როცა იბრიდებიან.... :დ დამღალა მაგ მომენტებმა. პერსონაჟებიც დიდად მეკიდა, რომ დავფიქრდე, ის მუღამი არ ჰქონდა ჩემთვის რასაც ტრილოგიას.

აი, Red Country, მაგის მერე რაც მოსდევს, ის გამისწორდა. ახალი ტრილოგიაც, ასე თუ ისე, მომეწონა, რამდენიმე კარგი ახალი პერსონაჟი გაიჩითა, თუმცა არც ეპიკურია პირველი ტრილოგიასავით და როგორ შეკრავს ჯამში კი მაინტერესებს. მესამე ნაწილი გამოსულა უკვე და წასაკითხი მაქვს, როგორც ჩანს.

კაროჩე, მე გირჩევ the year of our war-ს ჩაუჯექი, შეიძლება გაგისწორდეს. :დ

https://rutracker.org/forum/viewtopic.php?t=1841571 რუსულად

პირველ ტრილოგიასაც საკმაოდ ბევრი მინუსიაქ, განსაკუთრებით შუა წიგნს, მარა მთლიანობაში მაინც შემიყვარდა. დიდი და კარგი თავგადასავლის შთაბეჭდილება მოახდინა. საინტერესო იყო მაგიის კუთხითაც. ნუ მთავარ პერსონაჟებს აღარ ვამბობ. აქ კიდე რავი, არაფერი არ მოახდინა გარდა იმისა, რომ კაცი უბრალოდ ძალიან კარგად აღწერდა ამ ომს სხვადასხვა რაკურსით და საკამოდ დეტალურად.

რო მოვრჩი მეგონა, რომ მეც ის ომი გამოვიარე და რატო გამოვიარე, ან რა მომცა ამისმა გამოვლამ ვერ მივხვდი, ისევე როგორც პრინციპში წიგნის ბევრი პერსონაჟი )) მარა ნუ, ესე ცალსახად უარყოფითს ვერ ვიტყვი. ალბათ უფრო მოყვარულზეა. სპეციფიური საკითხავია.

პ.ს. Best Served Cold - ამაზე რას იტყვი, ღიირს ნახვა?
პ.ს. რეკომენდაციას გავითვალისწინებ. გაიხარე.

Best Served Cold იც არ მომეწონა და შუაგზაზე მივაგდე, მაგრამ ეგ შეიძლება იმის ბრალი იყო, ტრილოგიის მერე რომ დავიწყე და ძველი (მთავარი) პერსონაჟები დამაკლდა, თორემ ნაცნობი მეორადი პერსონაჟები მანდაც ჩითავენ.

https://www.goodreads.com/en/book/show/ ... alled-city
http://library.lol/fiction/2665E95DD602 ... FDD846B25A

ეს დავიწყე და მაგარი საკაიფოა. :დ

GHOST wrote:https://www.goodreads.com/en/book/show/37946419-sixteen-ways-to-defend-a-walled-city
http://library.lol/fiction/2665E95DD602 ... FDD846B25A

ეს დავიწყე და მაგარი საკაიფოა. :დ

გუდრიდსზე როგორ დაგიძმაკაცდე?????

მოკლედ, სტივენ კინგის დიდი მოყვარული ვარ წლებია
ორი დიდი თარო მაქვს გატენილი ბებერი მგელის წიგნებით

2014 წელს პირველად შემხვდა დარქ თაუერის სერიია ქართულად ნათარგმნი, განსლინგერი და ეგრევე მივხვდი რომ უნდა გამომეზოგა. მაშინ ვთქვი ქართულად როცა გამოსცემენ შემდეგებს მაგით მივყვები და არ მივასკდები ყველას ეგრევე თქო ;დ თავიდან მარტივი იყო, ასე თუ ისე სწრაფ სწრაფად გამოდიოდა, მერე გამომცემლობა შეიცვალა, ბოლო წიგნზე კი ყოველ თვე ვწერდი გამომცემლობას და სხვებსაც ვაწერინებდი ;დდდდდ
წელს დაადგეს საშველი ბოლო წიგნის თარგმნას და გამოცემას. წიგნის ფესტილვაზე რომ მივედი ეგრევე ხელში ავიღე და მერე უკვე წყნარად გავაგრძელე სხვა რაღაცების თვალიერება
გადასახდელად რომ მივედი ლამის თითი დავიდე და მე ვიყავი თქო ვუთხარი, დარწმუნებული ვარ მიხვდებოდნენ რას ვამბობდი ;დდდდდდ

8 წლიანი კოშკისკენ სიარული რამდენიმე დღის წინ დავასრულე და ვერ მოვინელე დასასრული
ისევ ისე მტკივა
რომ თქვა ცუდი ენდინგი ჰქონდაო 5 %საც არ იტყვი
რომ თქვა კარგი ენდინგი ჰქონდაო ასევე 5%ს არ იტყვი
საშინლად კარგი რამეა
მტკივნეული, ლამაზი, საინტერესო

ახლა მაქვს ქვესთი დარქ თაუერთან ცოტა მაინც კავშირში მყოფი ყველა წიგნი წავიკითხო და შემდეგ კრუგზე წავიდე კოშკისკენ

19მდე ავალ ასე მგონია სანამ სიცარიელეში შევაბიჯებ
მაგრამ არ ვიცი ბოლო ნაწილს როგორ გაუძლებს ჩემი გული კიდევ ერთხელ

ძალიან მაგარი რამეა

Ripster wrote:

GHOST wrote:https://www.goodreads.com/en/book/show/37946419-sixteen-ways-to-defend-a-walled-city
http://library.lol/fiction/2665E95DD602 ... FDD846B25A

ეს დავიწყე და მაგარი საკაიფოა. :დ

გუდრიდსზე როგორ დაგიძმაკაცდე?????

არ მაქვს ექაუნთი. :დ

ბაჩოძია, ჰაიპირიონს როდის ჩაუჯდები???????

the first law ტრილოგია დავამთავრე
ძალიან მომეწონა. პერსონაჟები, მაგათი ამბები და ერთმანეთთან ურთიერთობები იდეალურადაა გაკეთებული. ძალიან კარგად დაწერილი და საკითხავი რამეა. ვორლდბილდინგში მაგრად ჩამორჩება დიდ ბიჭებს, მაგრამ დიდად მინუსად ვერ აღვიქვი ეგ, პერსონაჟებზე ორიენტირებული ნაწარმოებია და მაგიტომ.
ლოგენის და მაგის სქუადის არკი მაგარი კაცური რამეა

ცოტა ხანს რაღაც სხვებს გავყვები და მერე გავაგრძელებ სთენდელოუნებს
ახალ ტრილოგიასაც მოვიმარაგებ ნელნელა თაროზე და წყნარად გავუდგები გზას ;დდდ

მესამე მალაზანი გავაგრძელე ახლა და იმენა ცა და დედამიწაა ვორლდბილდინგის ამბავში ;დ ტვინი ამეხადა იმდენი ინფორმაცია მომაწყდა უცებ ;დდ

კი ზუსტად იგივე მქონდა მეც. პერსონაჟებზე მდგარი წიგნია და პერსონაჟებიდან მოდის სამყაროც, თავგადასავლის განცდაც და სეთინგების ეგზოტიკაც. მე თითქმის ყველა მიმართულების პერსონაჟები მომეწონა, ყველას თავის კოლორიტი ქონდა და ის სეთინგი საიდანაც იყო ეგრევე იგრძნობოდა. დიალოგებიც ძალიან დონე იყო , ტარანტინოს ფილმები მახსენდებოდა ))
ლოგანმა "კონანის" ვფიქრობ რო ყველაზე კარგი ექსფერიანსი დადო. ყველაზე კონანი იყო, იქიდან რაც სადმე მინახავს ეგ არქიტიპი. და თან ეგ პერსონაჟI ბავშობიდან განსაკუთრებუთ მომწონდა.


ძაან კაი იყო. სიამოვნებით გავეშურებოდი სადმე ესეთ მუღამში ისევ :) მომენატრა ამ ჯადოსნური მთის მერე ფენტეზი )

პ.ს. მეორე წიგნის დინამიკის დავარდნა და "ფილერის" შეგრძნება გქონდა შენც ?

ტემპის დავარდნა იგრძნობოდა კი მაგრამ ფილერივით არ წამივიდა.
მაგრად მომეწონა მეორეც და მემგონი ტემპის შენელების გამო უფრო
თან მიყოლებით რომ მივყევი სამივეს მემგონი მაგიტომ აღვიქვი უფრო უკეთ მთლიანობაში და პეისინგის პონტშიც საჭირო რამე იყო ერთ დიდ წიგნად თუ შეხედავ ;დ ჭირდებოდა მაგრად მეორე წიგნი თორე პერსონაჟებს ვერ მოგიყვანდა ეგრე ახლოს

მესამეს ბრძოლებმა დამღალა ბოლოსკენ უკვე ;დ მეთქი როდის მორჩებიან ;დდდ

ზოგადად ტრილოგიებში მეორე წიგნის ფენომენი საკმაოდ ხშირია ხოლმე და მიჩვეული ვარ უკვე მაგას
ერთეულებია სადაც ეგრე არ ხდება ;დ


ბიჭო მალაზანს ხო არ ჩაუჯდები???
ყველაზე ამბიციური დიდი და კომპლექსური ფენტეზია რაც წამიკითხავს და ვიცი

კაკრას მესამე წიგნზე ვარ მეც და მალე დამეწევი ;დ ათია სულ

მითხარი აბა წიგნების სახელები (The Malazan Books Of The Fallen : Books 1 - 10 ესაა?)

მე შენი რეკომენდაციით ესენი მაქ გადმოწერილი

Симмонс Дэн - Восход Эндимиона - Падение Гипериона - Эндимион

კი კი ეგაა
მოშნი მძიმე და ღრმა ფენტეზი თუ გინდა მისწრებაა ეს იმენა


ჰაიპირიონი კი ჩემი ერთერთი უსაყვარლესი ნაწარმოებია ვაბშე <3
მაგრად დაგევასება როცა ჩაუჯდები
ეგ საიენს ფიქშენია უფრო მაგრამ ბევრ სხვადასხვა სტილს აერთიანებს მითუმეტეს პირველ წიგნში

ჯადოსნური მთა დავამთავრე როგორც იქნა. თან მინდოდა დამთავრება, თან მეზარებოდა და მაგის გამო ორი წელი დამჭირდა მგონი. ძაან იშვიათად უბრუნდებოდი.
ცალკე თემაა ეს რომანი, ფაქტიურად პორტალია 19 საუკუნის პირველი ნახევრიდან დანახული, 18 საუკუნის. თან საინტერესო მანერით არი მოწოდებული. უბრალოდ ამ ინტენსიური "ანალიტიკურ, საგანმანათლებლო" ცოდნის პარალელურად, ბერკჰოფის სანატორიუმის ყოველდღიურ ცხოვრებასაც გაცხოვრებს და ეგ ცუდი ხუმრობა აღმოჩნდა. იმას ვგულისხმობ, რომ ყურადღებით გასააზრებელი და ბერგოფის მდორე ცხოვრების დეტალების თხრობა ძაან მოულოდნელად ცვლის ერთმანეთს და შესაბამისად ხან ძაან მაინტერესებდა, ხან კი საერთოდ მავიწყდებოდა მიბრუნება.

მთლიანობაში ფასეული რომანია, რომელიც მისი გმირების მეშვეობით, ტოპიკებად გადის იმ დროისთვის და ზოგადად მნიშვნელოვან თებემს, გიდებს პერსპექტივებს, დეტალურად გაფიქრებს ისეთ საკითხებზე რაზეც სავარაუდოთ არ გიფიქრია (ესე გავრცობით), გაძლევს ზოგად განათლებას და თან გძირავს რაღაც მდორე, ბიურგერის იმ დროინდელ მოჩვენებით კომფორტში, რომელიც აუცილებლად ცუდათ უნდა დამთავრეს (და ხვდები რო ის სანატორიუმის ნარატივიც ერთგვარი ავტორის მხატვრული ხერხია).

ხოდა მოკლედ ეხა რამდენიმე (4) კანდიდატიმაქ დაწყების. ოთხივე მაქ უკვე და ვნახავ ცოტ ცოტას, რომელიც უფრო "წამიღებს", იმას გავყვები, მარა რამე უფრო დარქ ფენტეზი მინდა, მომენტარა. ბევრი მომივიდა რელობა.

Riddick wrote:ხოდა მოკლედ ეხა რამდენიმე (4) კანდიდატიმაქ დაწყების. ოთხივე მაქ უკვე და ვნახავ ცოტ ცოტას, რომელიც უფრო "წამიღებს", იმას გავყვები, მარა რამე უფრო დარქ ფენტეზი მინდა, მომენტარა. ბევრი მომივიდა რელობა.

დარქ ფენტეზი - მალაზანი

კი ეგეც მიწერია ნიკ, ვნახავ ყველა ვარიანტში

ტერორი დავამთავრე. და რაღაც პერიოდი დამჭირდა რო კარგად გამეაზრებინა თუ რა უნდოდა ავტორს. როცა მივხვდი უკვე მომეწონა ნამდვილად. უბრალოდ ვფიქრობ რო აკლია მხატვრული გაშლა მაგ კუთხით. უფრო კარგად დასანახი უნდა გაეხადა მთავარი კოტნრასტი, იმ კუთხით რაც მისტიურს ეხება.

მარა რაც არ მომეწონა არი ზომა, ძაან დიდია და თან ისეთი არაფერი არ ხდება, რომ ესეთი გაწელილი იყოს. ერთი 40% ნაკები რო ყოფილიყო ბევრად მოიგებდა და მართლა საკულტოც შეილება გამხდარიყო წიგნი.


მთლიანობაში მომეწონა და ვფიქრობ რო ამ სეთინგისთვის ძალიან კარგი საკითხავია. თან ის რო ექსპედიცია მართლა არსებობდა კიდე უფრო მატებს ინტერესს, მითუმეტეს იმ კონტრასტის ფონზე, რაც ავტორს მისტიკის სახით შემოაქ <3



ხოდა ეხა კითხვა ლავკრაფტის At the Mountains of Madness / хребты безумия წაკითხული გაქვთ? და ღის თუ არა?

ვა ვა ვა დენ სიმონსს ჩაუჯექი??
ჰაიპირიონიც მაგისია ;დ

ძალიან მიყვარს ეგ კაცი, იმენა ლიტერატურის დევიდ ბოუია, ყველა ჟანრი/სტილისტიკა შეუძლია წეროს ტიპს
ეგეთი ჰისტორიქალ ფიქშენი აქვს კიდე დაახლოებით იგივე პერიოდზე - დრუდი ჰქვია
ჩარლზ დიკენსზეა, მისი ცხოვრების ბოლო პერიოდზე და ხორცშესხმულ დრუდზე ;დ
აი პიზდეც მაგარი რამეა ძმაო როგორც მისტიკა, როგორც ისტორიული ფიქშენი, როგორც ყველაფერი ;დ
თან უილკი კოლინსის pov-ით არის დაწერილი მთელი წიგნი და რავი ძმაო ;დ
წელს წავიკითხე ეგ

ტერორიც მიდევს თაროზე მაგრამ მაგას ცოტა მერე ჩავუჯდები