2 ფილმს ვუყურე.ორივეს ყურება დიდი ხანია მინდოდა.
Fridayეს ვიდეო აჯამებს და 100%ით ვეტანმხები ყველაფერშიაი მეორეს რაც შეეხება
The Dreamersპირველ რიგში, სუფთა ესტეტიკურად ლამაზი ფილმია, სადაც რეალურ ცხოვრებასა და ფანტაზიას შორის არის ზღვარი დაჭერილი.მომეწონა ის ფაქტიც, რომ გმირები ჰენდრიქსზე საუბრობენ და სწორედ მისი კომპოზიცია ისმის და ზოგადად იმ პერიოდის უკვე გამოჩენილი ტიპების სიმღერებია სულ (ჯოპლინი, ედიტ პიაფი, ზე დორსი...)
ზოგადად ფილმს რაც შეეხება, ვერ ვნახე ვერაფერი ამორალური, პირიქით, ასეთ 'საოცნებო' ცხოვრებას მაქსიმუმ გარკვეული პერიოდით გავუსინჯო გემო (შეიძლება ეხლა ვფიქრობ ასე და საქმე საქმეზე რო მიდგება, სხვა რამე მოხდება, მაგრამ მაინც), შემდეგ უბრალოდ გზა უნდა განვაგრძო.რაც ამ კინოს ყველა გმირმა ვერ შეძლო.გედონიზმა, რევოლუციონერობამ და თავისუფლება აღვირახსნილობის ზღვარზე არ მართლდება.
ჰო, ევა გრინი თამაშობს კიდე ამ ფილმში.რა ვთქვა ? ხმას ვერ ვიღებ.
და ეს ძუძუების გამო არა (თუმცაღა ეგაც იყო)